Jeste li ste genetski predisponirani za antidruštveno ponašanje?
Prema novoj studiji, i pozitivna i negativna iskustva utječu na to kako genetske varijante pogađaju mozak i, samim time, ponašanje.
„Dokaz se gomila kako bi pokazao da učinci mnogo genetskih varijanti koje su česte u populaciji ovise o faktorima okoline. I nadalje, te genetske varijante utječu jedne na druge", objašnjava Sheilagh Hodgins sa Sveučilišta Montreal i s njim povezanog Instituta Universitaire en Santé Mentale de Montréal. „Proveli smo studiju kako bismo odredili da li su maloljetnički prijestupi povezani s interakcijama između tri česte genetske varijante i pozitivnih i negativnih iskustava." Hodgins i njene kolege objavili su studiju 11. prosinca 2014. u International Journal of Neuropsychopharmacology.
Svaki učenik srednje škole između 17 i 18 godina u Västmanlandu, švedskom okrugu, bio je pozvan da sudjeluje u studiji i 1.337 ih je pristalo. Oni su anonimno ispunjavali upitnike o delikvenciji, sukobima u obitelji, iskustvima o seksualnom nasilju i kvaliteti njihovog odnosa s roditeljima. Također su dali uzorak sline iz kojeg su istraživači izvukli DNK.
Gen monoaminska oksidaza A (MAOA) je ključni enzim u katabolizmu moždanih transmitera, monoamina, posebno serotonina. Katabolizam razbija kompleksne materijale i ispušta energiju u organizmu. „Oko 25% bijelaca imaju varijantu manje aktivnosti MAOA. Među njima, oni koji su iskusili fizičko nasilje u djetinjstvu su više skloni pokazivati ozbiljno antisocijalno ponašanje od djetinjstva prema odrastanju od onih koji nisu zlostavljani" objašnjava Hodgins. „Među ženama, varijanta visoke aktivnosti MAOA gena međusobno djeluje s nedaćama u djetinjstvu i povećava mogućnost antisocijalnog ponašanja."
Neurotrofični faktor gena iz mozga (BDNF) modulira plastičnost neurona. Izraz plastičnost neurona odnosi se na sposobnost naših moždanih ćelija da reorganiziraju puteve i veze kroz naše živote. „Niske varijante izražavanja BDNF ima otprilike 30% pojedinaca te su neke prethodne studije pokazale da je ta varijanta povezana s agresivnim ponašanjem ako su nosioci izloženi agresivnim vršnjacima. Treći gen koji smo proučavali bio je transporter serotonina 5-HTTLPR," kaže Hodgins. „Varijantu niske aktivnosti ovog gena posjeduje oko 20% pojedinaca. Među nosiocima ove varijante, oni koji su bili izloženi nedaćama u djetinjstvu imaju veću mogućnost izražavanja antisocijalnog i agresivnog ponašanja od onih koji nisu.
„Otkrili smo da su tri genetske varijante bile u međusobnoj interakciji kao i u interakciji s obiteljskim konfliktima i seksualnim nasiljem te su povećale mogućnost delikvencije, a kod pozitivnog odnosa roditelj-dijete smanjile su rizik delikvencije," objašnjava Hodgins. „Među nosiocima varijanti niske aktivnosti sva tri gena, oni koji su bili izloženi obiteljskim konfliktima ili seksualnom nasilju ili oboje pokazali su visok stupanj delikvencije dok su oni koji su imali topao i pozitivni odnos sa svojim roditeljima pokazali malo ili nimalo delikvencije." Prema tome, iste genetske varijante su bile povezane s visokim i niskim razinama delikvencije ovisno o izloženosti negativnoj ili pozitivnoj okolini.
Zaključno, varijante tri česta gena, MAOA, BDNF i 5-HTTLPR, koji su u interakciji jedan s drugim i s negativnim faktorima u okolini povećavaju rizik delikvencije, a oni koji su u interakciji s pozitivnim faktorima u okolini smanjuju rizik delikvencije u velikom uzorku tinejdžera. „Ova otkrića, zajedno s onima iz drugih studija, pokazuju da geni utječu na mozak i samim time na ponašanje, mijenjajući osjetljivost na okolinu," kaže Hodgins.
Izvor: Univérsite de Montréal